Leonard Rose

Życiorys

Urodził się w rodzinie emigrantów pochodzących z Kijowa^[2]. Lekcje gry na wiolonczeli początkowo pobierał u ojca, następnie u Waltera Grossmana w Miami Conservatory oraz Franka Millera w Nowym Jorku^[2]. W latach 1934–1938 był uczniem Felixa Salmonda w Curtis Institute of Music w Filadelfii^[1]^[2]. Pełnił funkcję pierwszego wiolonczelisty NBC Symphony Orchestra (1938–1939) i Cleveland Orchestra (1939–1943)^[1]. Od 1943 do 1951 roku był pierwszym wiolonczelistą New York Philharmonic^[1]^[2].

Był wykładowcą Juilliard School of Music (1947–1951 i 1962–1984) oraz Curtis Institute of Music (1951–1962)^[1]. Do jego uczniów należeli Stephen Kates, Lynn Harrell i Yo-Yo Ma^[1]. Jako wiolonczelista występował i nagrywał wraz z m.in. Glennem Gouldem, Garym Graffmanem, Isaaciem Sternem i Eugene Istominem^[2]. Był pierwszym wykonawcą Koncertu wiolonczelowego Petera Mennina (1956) i dedykowanego mu A Song of Orpheus Williama Schumana (1962)^[2].

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3049. ISBN 0-02-865530-3.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 458. ISBN 978-83-224-0837-7.